Zaman su gibi akıp gidiyor farkında olmadan 2021 yılının yarısından fazlası geçti, gelecek yıl iki aydan az bir sürede bitecek.Ancak birçok insan hala sadece iyi bir Yeni Yıl geçirmek için çalışıyor ve ülke dışında çalışanlar için Yeni Yıl için para biriktirmeleri gerekiyor.

Beklenmedik bir şekilde, bu yılki Bahar Şenliği seyahat telaşı önceki yıllardan farklı.Geçmişte, Bahar Şenliği seyahat telaşı genellikle Bahar Şenliği civarında veya yaklaşık yarım ay önceydi, ancak bu yılki Bahar Şenliği seyahat telaşı ilerlemiş gibi görünüyor.Şimdi bazı insanlar evlerine dönüyor.

Bu neden oluyor?Göçmen işçiler şimdiden birçok yerde, eskisinden üç ay önce çok sayıda memleketlerine dönüyor.Memleketlerine dönen daha fazla insan işe gidemeyeceklerini söylüyor, bu yüzden para kazanmaya devam edebilecekler mi?

Veriler karşılaştırıldığında, 2020 yılında Çin'deki toplam göçmen işçi sayısının bir önceki yıla göre 5 milyondan fazla daha az olduğu tespit edildi.İnsanların göçmen çalışma konusundaki düşüncelerinin değişmeye başladığı ve bu durumun avantaj ve dezavantajları olduğu görülmektedir.Hadi bir bakalım.sebebi nedir?

İlk sebep, Çin'deki birçok geleneksel fabrikanın dönüşmeye ve yükseltmeye başlamış olmasıdır.Geçmişte Çin'de işçi ihtiyacı olan atölye ve fabrikaların çoğu emek yoğun endüstrilerdi, bu nedenle göçmen işçilere büyük bir talep vardı.Ancak bilim ve teknolojinin gelişmesi ve insanların tüketim anlayışının değişmesi ile artık Çin'deki birçok fabrika, artık çok fazla işçiliğe ihtiyaç duymadan, otomatik üretime dönüşmeye başladı.

Örneğin büyük fabrikalar, insanlar yerine robotları kullanmaya başlıyor.Ancak dönüşümün sonucu, daha fazla insanın işsizlikle karşı karşıya kalması ve e-ticaret platformlarının gelişmesiyle fiziksel mağaza ekonomisinin büyüyemeyecek olmasıdır.Göçmen işçiler için evlerine döndüler, çünkü çoğunun çok az bilgisi var ve sadece fiziksel güçle para kazanabiliyorlar.

Bahar Şenliği yaklaşırken, çevreyi çok fazla kirleten birçok işletme kapanıyor ve sonuç olarak çiftçilerin büyük şehirlerde kalmak için hiçbir nedenleri kalmıyor.Başka sektörlerde çalışmayı veya başka işler geliştirmek için memleketlerine dönmeyi seçiyorlar.Ancak artık devlet bu duruma giderek daha fazla dikkat ediyor, bu nedenle kırsalda çalışan işçileri istihdamı geliştirmek için memleketlerine dönmeye teşvik edecek bazı politikalar getirildi.

İkinci neden, ekonominin gelişmesiyle birlikte fiyatların daha hızlı artması ve göçmen işçilerin yaşam maliyetinin giderek artmasıdır.Emekliler için ulusal emekli aylığının, artan yaşam maliyeti nedeniyle art arda 17 yıl arttığını görebiliriz.

Ancak bu şekilde yaşlıların hayatı garanti altına alınabilir.Ancak bu, emekliliği olmayan, sübvansiyonu olmayan ve fiyatları yüksek olan göçmen işçilerin sorununu çözmeyecek, yaşam maliyeti yükseliyor.Aylık gelirleri kendilerinin, çocuklarının ve ebeveynlerinin giderlerini karşılayamayabilir, bu nedenle memleketlerine dönüp yeni bir iş bulmayı seçerler.

Üçüncü neden ise göçmen işçilerin çalışma hayatının sona ermesi ve birçoğunun emeklilik yaşına yaklaşmasıdır.Şimdi, 60'lı ve 70'li yaşlarda doğan pek çok insan emeklilik yaşına ulaştı ve daha bu yaşa gelmeden çalışabilecekleri işler giderek azaldı.İnsanlar yaşlandıkça fiziksel kaliteleri düşer ve normal işlerine devam edemezler, çoğu emeklilik için memleketlerine dönmeyi tercih eder.

Son sebep, insanları iş kurmak için memleketlerine geri dönmeye ve memleketlerinin ekonomik kalkınmasını teşvik etmeye teşvik eden ulusal politikalarla ilgilidir.Birçok göçmen işçi için atölyelerde veya şantiyelerde el işi yapmadan kendi işini kurmak nadir bir fırsattır.Bu iyi bir fırsat ve gelir büyük şehirlerdekinden daha düşük olmak zorunda değil.

Dolayısıyla bu dört neden göz önüne alındığında, eve dönüş dalgasının önceden olması aslında kötü bir şey değil.Sosyal gelişimin kaçınılmaz bir eğilimi olabilir.